Αποφάσισες να μεταναστεύσεις για καλύτερο μέλλον. Καλά το έκανες!
Αποφάσισες να φύγεις στο εξωτερικό για καλύτερο επίπεδο μεταπτυχιακών σπουδών. Καλά το έκανες!
Αποφάσισες να κυνηγήσεις μία θέση σε μεγάλη εταιρεία στο εξωτερικό για να αποκτήσεις εμπειρία. Καλά το έκανες!
Ο σύντροφος που αφήνεις πίσω;
Μπορεί μία σχέση να λειτουργήσει εξ αποστάσεως;
Μία κοπέλα στα 30 που σπουδάζει στο εξωτερικό τα τελευταία δύο χρόνια, λέει με σιγουριά πως ναι, μπορεί, αρκεί να υπάρχει διάλογος, επικοινωνία και θέληση να είναι μαζί το ζευγάρι. Ο τόπος που θα είναι μαζί δεν έχει σημασία αρκεί να υπάρχει συνεννόηση και υπομονή.
Ένας νεαρός στα 35 που αναζήτησε καλύτερη δουλειά στο εξωτερικό, λέει ότι δεν πρόκειται να κρατήσει τίποτα εξ αποστάσεως, γιαυτό και φεύγοντας έκοψε όλους τους δεσμούς.
Και ένας νεαρός επίσης, στα 25, δεν θέλει να φύγει, αν δεν τελειώσει και η κοπέλα του πρώτα τις σπουδές της γα να φύγουν μαζί.
Αμάν μπέρδεμα! Πήρες μία απόφαση για τον εαυτό σου. Κράτα την. Γίνε αυτό που θες και αν θέλει και μπορεί ο άλλος θα σε ακολουθήσει. Μα αγαπιόμαστε θα μου πεις. Μα έχουμε όνειρα για κοινό μέλλον. Ε ωραία! Αν αγαπιέστε και μοιράζεστε όνειρα, θα τα βρείτε στην πορεία και αν χρειαστεί να τ αλλάξετε λίγο, θα είναι από κοινού και άρα θα τα απολαύσετε παρέα.
Βέβαια αν εσύ πήγες για μεταπτυχιακό στον Καναδά και ο καλός σου είναι δημόσιος υπάλληλος εδώ, ίσως δεν θα ξεκουνηθεί εύκολα για τον Καναδά και ίσως και συ δεις ότι εκεί σ εκτιμούν περισσότερο σαν επιστήμονα απ ότι εδώ.
Ή αν ο καλός σου πήγε στη Γερμανία να βγάλει λεφτά και να γυρίσει και εσύ είσαι εδώ και σπουδάζεις, ίσως θελήσεις να τον ακολουθήσεις για να συνεχίσεις σε κάτι καλύτερο, αλλά αυτός να έχει στο μυαλό του μόνο την επιστροφή.
Που πήγε η αγάπη ακριβώς;
Η απόσταση μηδενίζεται και είναι στο μυαλό μας. Υπάρχει η τεχνολογία, τα αεροδρόμια, οι άδειες και οι διακοπές. Η απόσταση έχει να κάνει μόνο με τα χιλιόμετρα, σωστά; Μήπως παράλληλα ανακάλυψες κι άλλη απόσταση;
Η καθημερινότητα όμως δεν μηδενίζεται. Υπάρχει η μοναξιά, η έλλειψη επικοινωνίας και η νοσταλγία. Η απόσταση έχει να κάνει μόνο με τα χιλιόμετρα, σωστά; Μήπως παράλληλα ανακάλυψες κι άλλη απόσταση; Ξαναλέω!
Όταν κάποιος σου πει, εγώ θα σε περιμένω, είναι σα να σου λέει: “ Κοίτα, μην τολμήσεις και μου αλλάξεις τα σχέδια. Έφυγες, το δέχτηκα, αλλά θα γυρίσεις, αλλιώς σε πήρε και σε σήκωσε” Δεν είναι συμπαράσταση το θα σε περιμένω, είναι σκλαβιά. Αν όμως σου πει, κάνε ότι καλύτερο για τον εαυτό σου και θα βρούμε μαζί τον τρόπο να μην απομακρυνθούμε, τότε όντως είναι κοντά σου. Και αυτό κατά τη γνώμη μου είναι αγάπη. Να αφήνεις τον άλλον ελεύθερο μέσα στη σχέση, να εξελιχθεί, να μεγαλώσει, να ονειρευτεί, να χαρεί και να στεναχωρηθεί. Και αν υπάρχει αγάπη, μαζί θα είστε. Αδιαπραγμάτευτα.
Αν αφήσεις τα όνειρά σου εδώ και φύγεις μαζί του, λυπάμαι αλλά μάλλον είσαι λίγο ανασφαλής. Δεν λέω για όταν σχεδιάζετε μαζί τις σπουδές ή τη δουλειά. Λέω για την περίπτωση που αποφασίζει ο ένας να φύγει και ο άλλος παρατάει τα πάντα στον τόπο του για να τον ακολουθήσει. Πολύ σύντομα θα νοιώσει ότι παρασύρθηκε και δεν σκέφτηκε τον εαυτό του, τους φίλους του, την οικογένειά του και τη δουλειά, αλλά μόνο τον άλλον. Και σε κάθε καυγά η μόνιμη ατάκα θα είναι: εγώ για σένα άφησα τα πάντα, εσύ τί έκανες;
Και που θάρρος να πεις: εγώ έκανα ότι θεωρούσα καλύτερο για τον εαυτό μου, εσύ γιατί δεν το έκανες; Ήρθες εδώ, αλλά κρεμάστηκες πάνω μου, αφιερώθηκες στην περιποίηση μου και ξεχάστηκες! Κοίτα λίγο τον εαυτό σου πια!
Οι φιλικές σχέσεις μπορούν να κρατήσουν, αν και σίγουρα θα δεθείς με άλλους ανθρώπους που θα σας ενώσει η κοινή καθημερινότητα και ζωή. Οι οικογενειακές, δεν χάνονται αν δεν έχουν χαθεί και δεν αποτελεί η φυγή μία καλή δικαιολογία να χαθούν. Οι ερωτικές; Τί γίνεται όταν θέλεις μία αγκαλιά, ένα φιλί ή να κάνεις έρωτα; Ποιόν ακουμπάς όταν θέλεις ένα χάδι; Την οθόνη του κινητού σου;
Για το μόνο θέμα που δεν θα μιλήσω, είναι αυτό της απιστίας. Είναι μεγάλο και υπό συζήτηση στις σχέσεις από απόσταση.
Έλεγα σε μία κοπέλα που ετοιμαζόταν να φύγει στην Αγγλία για δουλειά, ότι οφείλει να αποχαιρετήσει τα πάντα, άψυχα και έμψυχα. Το σπίτι της, τον καναπέ της, την κουβέρτα της. Δεν θα τα ξαναέχει όπως πριν και θα τα συναντά για λίγο. Όταν της το έλεγα έκλαιγε και έλεγε ότι είναι πάρα πολύ δύσκολο. Σκέψου τώρα με τις σχέσεις…..
Ότι αξίζει, θα κρατήσει μέσα στο χρόνο, αφού υποστεί τις ανάλογες αλλαγές. Και η γνώμη μου είναι, ότι οι σχέσεις που δεν κρατάνε, είναι γιατί ο ένας από τους δύο, φοβάται τις αλλαγές, δεν τολμά και δεν ξεβολεύεται. Άρα δεν εξελίσσεται.
Μα τι να τον κάνεις έναν στάσιμο άνθρωπο δίπλα σου όταν εσύ ανοίγεις τα φτερά σου; Ε;