Με αφορμή την εκδήλωση της 8 Μαρτίου για την κακοποίηση της γυναίκας, που θα στηριχτεί αποκλειστικά σε ψυχοδραματική μέθοδο, λέω σήμερα να σας πω δυο λόγια, τί είναι το ψυχόδραμα.
Το συνάντησα πριν 6 χρόνια, όταν έψαχνα για κάτι ενδιαφέρον και διαφορετικό σαν μέθοδο θεραπείας, και μαγεύτηκα. Ήταν ότι καλύτερο είχα βρει. Ακολούθησα λοιπόν και την εκπαιδευτική οδό, εκτός από αυτή της προσωπικής θεραπείας που σαν κομμάτι το θεωρώ απαραίτητο για κάθε θεραπευτή.
Με το τέλος της εκπαίδευσής μου, 4 περίπου χρόνια μετά, άρχισα και να το θέτω σε εφαρμογή, σε ατομικό συμβουλευτικό πλαίσιο, αλλά και σε ομάδες, τόσο θεραπευτικές όσο και εκπαιδευτικές. Και όποιος το συνάντησε, μαγεύτηκε.
Λίγα λόγια λοιπόν, γιαυτό που αγαπώ και λατρεύω να δουλεύω μαζί του.
Η πηγή των πληροφοριών είναι: http://www.greekpsychodrama.gr/ και περιέχει αρκετές ακόμη πληροφορίες για όποιον ενδιαφέρεται να μάθει περισσότερα, αν και πιστεύω ότι για να έχεις άποψη, πρέπει να δοκιμάσεις κάτι, αλλιώς παραμένεις στα λόγια!
Το ψυχόδραμα είναι μία ομαδική ψυχοθεραπευτική μέθοδος. Οι ρίζες της βρίσκονται στο αρχαίο Ελληνικό δράμα. Στα Θεραπευτήρια της αρχαίας Ελλάδας, το θέατρο ιδιαίτερα με τη μορφή δράματος, η μουσική, τεχνικές χαλάρωσης και οι ομαδικές συζητήσεις αποτελούσαν τα κυριότερα στοιχεία της θεραπείας.
Το δράμα κατείχε εξέχουσα θέση στη θεραπεία γιατί ενσάρκωνε τα προβλήματα του ανθρώπου μέσα στη κοινωνία και την ανάγκη του να ταυτιστεί με φανταστικούς ήρωες.
Ο σημερινός άνθρωπος σιγά-σιγά αποξενώθηκε από την τέχνη για τον εαυτό του, απομονώθηκε μπροστά από μία τηλεόραση, με αποτέλεσμα την αλλοτρίωση, την παθητικότητα αλλά και την επιθετικότητα που βιώνει ολοκληρωτικά.
Το ψυχόδραμα και η εξελικτική του πορεία απαντά σ’ αυτή την παθητικότητα του σήμερα και προσδίδει στον σημερινό άνθρωπο ρόλο πρωταγωνιστή ζωής.
Ο ψυχίατρος Jacob Moreno, βασισμένος στην ανάγκη του ανθρώπου για δράση και έκφραση δημιούργησε αρχικά το θέατρο του αυθόρμητου, συγκεντρώνοντας μικρούς και μεγάλους στα πάρκα της Βιέννης λίγο πριν την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου. Το 1921 σκηνοθετεί αυτοσχέδιες ερασιτεχνικές παραστάσεις όπου δεν συμμετέχουν επαγγελματίες ηθοποιοί, δεν υπάρχει συγκεκριμένο σενάριο ούτε καν θεατρική σκηνή. Το 1922 δημιουργεί το «Αυτοσχέδιο Θέατρο» όπου οι θεατές μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανέβουν στη σκηνή και να παρέμβουν στο θέμα βάσει των δικών τους προθέσεων.
Η σημασία της θεατρικής παρουσίασης των ανθρώπινων εμπειριών βοηθά στη συνειδητοποίησή τους. Η διαπίστωση αυτή του Moreno αποτελεί τη βάση της ψυχοδραματικής μεθόδου μαζί με τις έννοιες του αυθορμητισμού και της δημιουργικότητας.
Το ψυχόδραμα έχει σχέση με το θέατρο αλλά δεν είναι θέατρο. Οι άνθρωποι του θεάτρου αναζητούν ομοιότητες του ψυχοδράματος με τη μέθοδο Στανισλάβσκι αλλά δεν είναι ακριβές. Στο ψυχόδραμα ο πρωταγωνιστής καλείται να είναι επί σκηνής ο εαυτός του με στόχο τη συνειδητοποίηση των προσωπικών του ρόλων που διαδραματίζει στην καθημερινή του ζωή. Ο ίδιος ο Moreno μελετώντας καλά το αρχαίο ελληνικό δράμα αναφέρει για το δρων άτομο ότι συνδέει και ταυτίζει τα προβλήματα του με αυτά της ‘πόλης’. Διέβλεψε ότι μέσω της δράσης-πράξης (έτσι πρέπει να εκληφθεί η λέξη δράμα), εκφράζονται με βαθύτερο και πολυδιάστατο τρόπο οι ‘αλήθειες της ψυχής’ με την τραγική και την κωμική του πλευρά.
Πολύ συχνά σκεφτόμαστε κάτι, λέμε κάτι άλλο, αισθανόμαστε ένα τρίτο και κάνουμε ένα τέταρτο. Το ψυχόδραμα μας βοηθά να ενσωματώσουμε τις λέξεις μας, τις σκέψεις μας και τα συναισθήματά μας στις πράξεις μας. Το ψυχόδραμα είναι μία θεραπεία δράσης που απομακρύνει το άτομο από την παθητική στάση της διήγησης, το ενεργοποιεί και το φέρνει μπροστά στις πραγματικές εμπειρίες της ζωής. Γιατί οι πραγματικές εμπειρίες της ζωής είναι αυτές που καλλιεργούν, εκπαιδεύουν και τελικά θεραπεύουν.