Ναι…την Δευτέρα Παρουσία! Γιατί να σου δώσω δεύτερη ευκαιρία αν δεν ξέρεις τί να την κάνεις και πως να την χρησιμοποιήσεις προς όφελος της σχέσης μας;
Σκληρό; Άδικο; Απόλυτο; Επίτρεψέ μου να διαφωνήσω!
Σίγουρα πολλές φορές είπες, έλα μωρέ ας δώσω μία δεύτερη ευκαιρία. Στον σύντροφο, στο παιδί, στον συνέταιρο στο φίλο. Σίγουρα, βαθιά μέσα σου ήξερες το αποτέλεσμα. Αλλά πιστεύω ότι η δεύτερη ευκαιρία που δίνεις στον άλλον, είναι για σένα, μήπως και έκανες λάθος. Σπάνια το ένστικτο, οι γνώσεις και η εμπειρία κάνουν λάθος όμως. Βλέπεις μπροστά σου σχεδόν καθαρά ότι ο απέναντί σου δεν θα καταλάβει τη διαφορά δίνοντας ευκαιρίες, αλλά εσύ επιμένεις…
Δεύτερη, τρίτη τέταρτη….ευκαιρία, δίνουμε αυτόματα με την φράση που ξεκινάμε λέγοντας στον άλλον “αν το ξανακάνεις τότε και εγώ…”. Και ο άλλος αμέσως παίρνει σαν δεδομένο ότι είσαι διατεθειμένος να τον συγχωρήσεις. Είτε απευθύνεσαι στο τρίχρονο παιδί σου,λέγοντάς του αν μου ξαναπείς ψέμματα θα σε τιμωρήσω, είτε στο σαραντάχρονο φίλο σου, απειλώντας με χωρισμό αν σε ξαναχτυπήσει. Το ίδιο μοτίβο σκέψης ακολουθείται. Οπότε, προς τί ο κόπος αλλαγής; Μάταιο και για τις δύο πλευρές.
Έχει να κάνει με τα όρια σου. Απλά και ξεκάθαρα, εκεί είναι η ουσία. Το νόημα της σχέσης πρώτον με τον εαυτό σου και μετά με τους άλλους. Αν τα όρια σου είναι σαφή, τότε οι δεύτερες ευκαιρίες δεν χρειάζονται. Οφείλεις να τα μάθεις για να τα βάλεις εσύ. Δεν θα στα βάζουν οι άλλοι. Άσε τον καθένα να μιλά και να πράττει για τον εαυτό του.
Μάθε εσύ τον δικό σου εαυτό, θέσε τα όρια σου, μέχρι που φτάνεις και πόσο ελαστικός μπορείς να γίνεις σε καταστάσεις και πρόσωπα, και άσε τις ευκαιρίες για αυτούς που δεν ξέρουν.
Μην επιτρέπεις να σε παραβιάζουν. Μην δίνεις άλλοθι συμπεριφοράς στους άλλους, γιατί ουσιαστικά έτσι τους επιτρέπεις να εισχωρούν μέσα σου και να σε αλλάζουν.Αυτό δεν είναι πιο σκληρό, τώρα που το καλοσκέφτεσαι;
Ο φόβος σου είναι ότι αν οριοθετηθείς, θα χάσεις ανθρώπους από γύρω σου. Μα, αυτοί είναι που δεν σε σέβονται. Γιατί φοβάσαι μήπως τους χάσεις; Θα αυτονομηθείς και θα βρεις άλλους. Ολοκληρωμένους. Μην ψάχνεις το άλλο σου μισό σε μία σχέση.Είτε ερωτική, είτε φιλική, είτε επαγγελματική. Είναι μισό. Εσύ είσαι;
Ολοκληρώσου με όρια και κανόνες σύμφωνα με τον χαρακτήρα σου και την ηθική σου, τροποποιήσέ τα ανάλογα με τις εμπειρίες που αποκτάς και δες τον εαυτό σου σαν ένα ωραίο χωραφάκι με τέλεια περίφραξη που δεν μπορεί να την περάσει όποιος δεν του δείξεις την πόρτα εσύ. Και σ αυτό το χωραφάκι, σπείρε και θέρισε ότι και όποτε θέλεις με όποιον επιλέξεις και όχι να βασίζεσαι σε κάποιον τυχαίο αγρότη που μόλις πήρε επιδότηση και δεν ξέρει τί να την κάνει και πως να σε καλλιεργήσει. Θα αποτύχει γιατί δεν αγαπά τη δουλειά του, απλά του είπε κάποιος, να ένα ωραίο χωράφι, εκμεταλλεύσου το! Και συ θα μείνεις άγονος τελικά. Σου αξίζει; Θα δώσεις κι άλλη ευκαιρία; Μπα…