Ε μα και συ να τα ξέρεις όλα! Το ανέκδοτο, το μπαράκι, το έργο που παίζεται στο σινεμά, τον δρόμο,τον πόνο του άλλου, τις εμπειρίες του! Όλα μα όλα πια!
Έχεις δει τέτοιους ανθρώπους, έτσι δεν είναι; Που ξεκινάς να λες κάτι και πετάγονται λέγοντας αχ το ξέρω! Που κάνεις μία γκριμάτσα και λένε, ξέρω τώρα τί έπαθες! Που οδηγείς και ξέρουν πάντα τον καλύτερο και συντομότερο δρόμο, συν του ότι οδηγούν αυτοί καλύτερα και εσύ δεν παρέχεις ασφάλεια!
Μην τους μπερδεύεις με τους μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους που έχουν σαν σημαία τους την εμπειρία και τα χρόνια. Το πιο πιθανό είναι από τα νιάτα τους να τα ήξεραν όλα και αυτοί, απλά τώρα προστέθηκαν και χρόνια στην πλάτη τους και μειώθηκαν και οι αντιστάσεις τους οπότε δεν έχουν και πολύ υπομονή.
Πω πω κούραση! Όσες φορές και να τους κοιτάξεις με νόημα, όσες φορές και να τους πεις σταμάτα να τα ξέρεις όλα πια, άλλες τόσες γίνονται πιο ανταγωνιστικοί, πιο επίμονοι και πιο ενοχλητικοί ίσως. Και μένεις εσύ με έναν θυμό που δεν σ αφήνουν να τελειώσεις την φράση σου, δεν σου επιτρέπουν να εκφράσεις το συναίσθημά σου και σου ματαιώνουν την επιθυμία για διάλογο και επικοινωνία.
Εκεί είναι λοιπόν το θεματάκι τους. Αν δεν τα ήξεραν όλα, θα αναγκαζόταν να επικοινωνήσουν, να συνδεθούν και να επιτρέψουν στον άλλον να τους καταλάβει. Τοίχος και τείχος μαζί. Αδιαπέραστα.
Όλα τα ξέρουν εκτός από ένα. Τον εαυτό τους. Τις ανάγκες τους και τις επιθυμίες τους. Και μπορεί συχνά να τους ακούσεις να λένε, αχ πόσο βαριέμαι, πόσο δεν μπορώ να ακούω τους άλλους, πόσο κουραστικό είναι να λες τα ίδια. Εγώ τα ξέρω αυτά, θέλω κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, κάτι που να με ιντριγκάρει. Και μετά μόλις το βρουν, πάλι βαριούνται! Ε, έρχονται μπροστά σε αυτοαποκαλύψεις, κοντεύουν στα ενδότερα και από φόβο ότι θα εκτεθούν κάνουν πίσω, λέγοντας βαριέμαι. Επιπλέον, δεν μπορούν να απολαύσουν καμία κατάκτηση καινούριου, γιατί απλά θα αναγκαστούν να νοιώσουν απόλαυση. Να νοιώσουν; Άγνωστη και φοβιστική λέξη. Όχι, δεν νοιώθουν, γιατί παλιότερα ίσως να πληγώθηκαν ή ίσως να ματαιώθηκαν οι ίδιοι. Ή πάλι να μην τους επιτράπηκε ποτέ να νοιώσουν, γιατί είχαν υποχρεώσεις (άλλων), έπρεπε να φανούν δυνατοί και άτρωτοι (για άλλους) και δεν έπρεπε με τίποτα να δείξουν οτιδήποτε που θα τους καθιστούσε τρωτούς. Έτσι λοιπόν, αναγκάστηκαν εκ των συνθηκών (των άλλων) να κρυφτούν πίσω από την έκφραση “το ξέρω” για να μην φορτωθούν κι άλλα, ή για να μην απογοητεύσουν όλους εκείνους που περίμεναν από αυτούς τα πάντα.
Δεν μπορείς να βοηθήσεις έναν τέτοιο άνθρωπο. Γιατί απλά τα ξέρει όλα. Μπορείς όμως να τον δελεάσεις λέγοντας του ότι μπορεί να μάθει κι άλλα πηγαίνοντας σε έναν επαγγελματία. Έτσι θα θεωρήσει ότι θα γίνει πιο δυνατός, θα ανταγωνιστεί στην αρχή τον επαγγελματία ώσπου να τον εμπιστευτεί και μετά απλά που και που θα λέει : τα ξέρω αυτά, το δια ταύτα ποιο είναι;
Χαμογέλασε. Μόλις πει αυτό, σημαίνει ότι έκλεψε μία ματιά στον εαυτό του και είδε κάτι που δεν είχε ποτέ το θάρρος να ξαναδει. Υπάρχει ελπίδα. Το ξέρω άλλωστε!